“Zowel bij ons eerste als bij ons tweede dochtertje hebben we in de babytijd enorm veel gehad aan de persoonlijke adviezen van Arianne.
Floortje, onze eerste dochter, bleek na een week of zes heel moeilijk in slaap te kunnen komen. Met de beste bedoelingen had ik haar al ‘borstvoedend’ een beetje verwend oftewel gewend aan het in slaap vallen aan de borst. Toen Floortje nog heel klein was, lukte het nog wel om haar slapend weg te leggen, en ze bleef dan ook slapen. Maar op een gegeven moment legde ik haar slapend in bedje en werd ze vervolgens weer direct wakker.
En maar maaien en zwiepen met de armpjes en trappelen met de beentjes. Ze kon gewoon niet uit zichzelf in slaap komen door al deze lichamelijke activiteit. Het consultatiebureau raadde aan om de kleine meid in te bakeren. En na het lezen van het boekje ‘Rust regelmaat en inbakeren’ kwam ik al gauw in contact met Arianne.
Vanaf het eerste moment dat ik haar sprak klikte het heel goed. Ze begreep precies waar ik mee worstelde en ze gaf direct heel veel bruikbare adviezen.
Toen ik pas met inbakeren begon, zag ik het echt af en toe niet meer zitten. Al dat gebrul in die bakerdoeken. Door tijdens het gebrul Arianne af en toe aan de andere kant door de telefoon te horen, heeft ze mij ‘al moed insprekend’ echt heel goed door die moeilijke periode geholpen. Ze was er altijd met een luisterend oor en gaf op een heel prettige manier advies. Altijd vol aandacht. Ook al zat ik soms wel een uur tegen haar aan te praten. Het accepteren van de ‘inslaaphuil’, daar ben ik helaas nooit goed in geworden. Maar toch heb ik dankzij Arianne wel geleerd dat het af en toe huilen er gewoon bij hoort. Vooral als je van die actieve dametjes hebt.
Ook bij onze tweede dochter heb ik verschillende keren contact gehad met Arianne.
Waarom dan toch nog advies van Arianne? Het inbakeren werkte bij Lizzie zo goed dat ik er enorm tegenop zag om af te bouwen. Ik kon mij niet voorstellen dat het Lizzie zou lukken om zonder de Pacco in slaap te komen. De bakerdoeken waren zo’n vertrouwd gegeven, dat ik het niet zag zitten om dit fijne slaapritme op te geven.
Mocht ik bij Floortje nog inbakeren zolang ik dat wilde – en dat wilde ik niet zo lang – bij vier maanden vond ik het welletjes. Op de een of andere manier had het inbakeren bij Floortje niet dat geweldige effect zoals later bij Lizzie.
In ieder geval, Lizzie moest voor de zes maanden uit die doeken. Help! Arianne raadde me aan om langzaam af te bouwen. Eerst bij de makkelijke slaapjes de doeken weglaten, bijvoorbeeld ’s nachts. En daarna steeds een ‘slaapje’ erbij.
Omdat Lizzie haar vaccinaties moest hebben, was ik verplicht om de Pacco 24 uur niet te gebruiken. Ik besloot om als alternatief een combislaapzak te gebruiken. En…. het werkte echt meteen. Het speentje had Lizzie nog wel nodig, maar ze viel in slaap zonder de bakerdoeken. Ik was echt heel trots op mijn baby, maar ook op mezelf, dat ik het aandurfde zonder de vertrouwde doeken.
Natuurlijk heb ik de volgende dag meteen Arianne gemaild. En haar gevleugelde uitspraak was dan ook: ‘Die berg waar je zo tegenop zag, bleek dus een bultje te zijn!’
Nou, maar zonder jouw hulp Arianne, waren de eerste maanden van mijn twee kleine meiden hoge bergen geweest waar ik moeilijk over zou kunnen klimmen!
Heel, heel erg bedankt voor al je steun, goede raad en hartelijke woorden.
Ik kan jou aan een ieder aanbevelen!
Veel liefs van Apolonia en mijn lieve meiden Floortje en Lizzie
